เมื่อภาพฝันกลายเป็นจริงบนจอใหญ่
อนิเมะเดอะมูฟวี่ น่ะเหรอ โอ้โห...มันไม่ได้เป็นแค่การ์ตูนยาว ๆ สักเรื่องที่ดูฆ่าเวลาเฉย ๆนะ อย่าง animeruka มันคือการยกระดับของศิลปะการเล่าเรื่องเลยล่ะ คือเวลาได้ดูอนิเมะเดอะมูฟวี่ทีไร เหมือนเราโดนพาเข้าไปอยู่ในโลกอีกใบที่เต็มไปด้วยอารมณ์ ลายเส้น และเสียงดนตรีที่ตีหัวใจเราเต็ม ๆ มันต่างจากตอนธรรมดาแบบชัดเจนเลย ทั้งงานภาพ การเคลื่อนไหว ไปจนถึงรายละเอียดเล็ก ๆ ที่เราอาจไม่ทันสังเกตแต่กลับรู้สึกได้ว่ามันพิเศษ บางเรื่องนะ พอขึ้นจอใหญ่แล้ว มันเหมือนความรู้สึกก็ใหญ่ตามไปด้วย ฉากหนึ่งที่เราอาจจะดูผ่าน ๆ ในซีรีส์ตอนปกติ พอมาอยู่ในมูฟวี่ มันกลับกลายเป็นฉากที่เราน้ำตาไหลเฉยเลย คือมันใส่ใจมากอะ ไม่ว่าจะเป็นการเล่นแสง การเลือกมุมกล้อง หรือแม้แต่การเคลื่อนไหวที่มันสมูธจนเหมือนดูภาพฝันยังไงยังงั้น แล้วอย่าพูดถึงดนตรีประกอบเลย บางทีมูฟวี่หนึ่งเรื่องเราจำเนื้อเรื่องไม่ค่อยได้ด้วยซ้ำ แต่จำเพลงได้ขึ้นใจ เพราะมันจับใจตั้งแต่ตอนที่เปิดเรื่องเลย ที่สำคัญกว่านั้นก็คือ มูฟวี่มันทำให้เราได้เห็นด้านที่ลึกกว่าของตัวละครที่เรารัก หรือแม้แต่ตัวละครที่เราเคยไม่ชอบ มันก็มีโอกาสได้แสดงมุมที่ทำให้เราเข้าใจเขามากขึ้น อย่างบางเรื่องที่ปูความสัมพันธ์กันมานานเป็นสิบ ๆ ตอน พอมาระเบิดอารมณ์ใส่กันในหนังโรง มันเหมือนทุกอย่างมันสุกงอมพอดี แล้วเราก็รับมันเข้าไปเต็ม ๆ หัวใจ บางทีดูจบแล้วก็เงียบไปเป็นวันเลย คิดวนอยู่นั่นแหละ ว่าเขารู้สึกยังไง ทำไมเลือกแบบนั้น
อีกอย่างที่ต้องพูดถึงเลยคือ ความกล้าที่จะเล่าเรื่องในแบบที่แหวกขนบของตอนปกติ บางมูฟวี่เล่นประเด็นที่ซีรีส์ไม่กล้าหยิบ บางมูฟวี่ก็พาเราไปในเส้นเรื่องที่ไม่มีในต้นฉบับเลย แล้วมันก็กลมกล่อมแบบไม่น่าเชื่อ เหมือนเขาเอาอิสระในการสร้างมาเติมเชื้อเพลิงให้จินตนาการมันลุกโชน ทั้งคนทำและคนดูต่างก็เหมือนได้ออกเดินทางไปพร้อมกัน และมันเป็นการเดินทางที่ไม่ธรรมดาด้วย เวลานั่งดูอนิเมะมูฟวี่ในโรงนะ รู้สึกเหมือนเราได้เป็นส่วนหนึ่งของอะไรบางอย่างที่ยิ่งใหญ่ ทั้งเสียงหัวเราะ น้ำตา และเสียงอึ้งเงียบ ๆ จากคนรอบข้าง มันหลอมรวมกันเป็นบรรยากาศที่แสนจะพิเศษ เหมือนเราไม่ได้ดูอยู่คนเดียว ถึงแม้จะมาคนเดียวก็ตาม สำหรับเรา อนิเมะเดอะมูฟวี่ไม่ใช่แค่หนังที่ทำมาเพื่อขายของหรือเอาใจแฟนคลับ แต่มันคือของขวัญ เป็นบทกวี เป็นการยืนยันว่าศิลปะกับความบันเทิงสามารถเดินไปด้วยกันได้อย่างสง่างาม และถ้ามีใครสักคนยังไม่เคยลองดูล่ะก็...อย่ารอให้มีเวลาว่างเลย ลองหาเวลาสักชั่วโมงกว่า ๆ มาดู แล้วจะเข้าใจว่าทำไมคนถึงหลงรักมันกันขนาดนี้
|